پورشه با اجرای یک فراخوان از بازگرداندن ۴۳ هزار خودروی برقی تایکان خود به علت نقص فنی و اتمام ناگهانی شارژ خبر داده است.
خودروهای بازگردانده شده به علت نقص فنی از دو مدل تایکان و تایکان کراس توریسمو هستند و گزارشهای متعددی در مورد اتمام ناگهانی شارژ و قطع برق در این خودروها منتشر شده است.
خودروهای برقی اسپورت مذکور باید در حدود یک ساعت به روزرسانی نرم افزاری را پشت سر بگذارند تا نقص فنی آنها برطرف شود. افراد میتوانند به رانندگی با خودروهای مذکور تا زمان به روزرسانی نرم افزاری ادامه دهند، اما ممکن است دچار مشکلاتی شوند.
این نقص فنی قبلاً هم برای برخی خودروهای پورشه رخ داده بود که برطرف شده است. تا به حال ۹ مورد خاموشی خودروهای برقی پورشه در حین حرکت به علت همین نقص فنی رخ داده و در ۶ مورد خودروهای یادشده بعد از خاموش شدن دیگر روشن نشدهاند.
پورشه میگوید تا به حال این نقص را در ۱۳۰ خودروی خود شناسایی کرده و در حال بررسی همه جانبه موضوع است. این مشکل تا به حال منجر به تصادف یا جراحت نشده است.
گروه خودروسازی نیسان اعلام کرد در نظر دارد یک کارخانه عظیم باتریسازی، به ارزش ۱.۳۸ میلیارد دلار، در سودرلند انگلیس احداث کند.
نیسان اعلام کرد این پروژه را به همراه شرکت تکنولوژی باتری انویژن انگلیس انجام خواهد داد و کارخانه را «نیسان ایوی ۳۶ زیرو» نامگذاری خواهند کرد.
نیسان که ۳۵ سال در سودرلند انگلیس فعالیت دارد اعلام کرد با احداث این کارخانه ۱٫۶۵۰ شغل جدید ایجاد خواهد شد که از این تعداد ۹۰۰ شغل در شرکت نیسان و ۷۵۰ شغل در شرکت انویژن به وجود خواهند آمد.
آشوانی گوپتا، مدیرعامل نیسان، در باره این پروژه بزرگ میگوید: این یک گام بزرگ در راستای هدف ما برای به صفر رساندن آلایندگی کربن خواهد بود.
این کارخانه که به قول ایلان ماسک، مدیرعامل شرکت خودروسازی الکتریکی آمریکایی تسلا، به آن «گیگافکتوری» میگویند، در مقیاس وسیعی به تولید باتری برای خودروهای الکتریکی خواهد پرداخت.
به این ترتیب نیسان نیز به جمع شرکتهای بزرگ خودروسازی نظیر رنو و فولکس واگن میپیوندد که تمرکز خود را بر تولید انبوه باتری خودروهای الکتریکی قرار دادهاند.
فولکس واگن از استراتژی جدیدی به نام نیو آئوتو رونمایی کرده که بر اساس آن تا سال ۲۰۴۰ تقریباً تمامی خودروهای عرضه شده توسط این شرکت برای فروش را اتومبیلهای برقی تشکیل میدهند.
فولکس واگن همچنین قصد دارد با ارتقای باتریهای خودروهای برقی تولیدی خود برد آنها را افزایش دهد. طراحی یک پلتفرم نرم افزاری جدید و عرضه خودروهای برقی جدید مانند ای دی. ۴ نیز در دستور کار فولکس واگن قرار گرفته است.
فولکس واگن با همکاری یکی از زیرمجموعههای خود موسوم به کاریاد قصد دارد یک سیستم چندرسانه ای و تفریحی تازه برای خودروهای برقی فولکس واگن طراحی کند. این سیستم تا سال ۲۰۲۳ از راه میرسد. یک پلتفرم جدید برای خودروهای برقی فولکس واگن نیز تا سال ۲۰۲۵ در دسترس خواهد بود.
محققان مشغول آزمایش نوعی بتن در آمریکا هستند که با کمک ذرات مغناطیسی، خودروها و کامیون های برقی را شارژ می کند.
اکنون جادههایی که میتوانند خودروها یا اتوبوسهای برقی را شارژ کنند، فقط یک طرح اولیه نیستند. اما این فناوری بسیار گرانقیمت و ناکارآمد است.
با این وجود اداره حمل ونقل ایالت ایندیانای آمریکا مشغول آزمایش نوع جدیدی از بتن با ذرات مغناطیسی است که در آینده شیوهای ایمن، کارآمد و سریع برای شارژ خودروهای برقی فراهم میکند.
اداره حمل و نقل ایالت ایندیانا با محققان دانشگاه پردو و شرکت آلمانیMagment و همین طور با استفاده از بودجه بنیاد ملی علم این پروژه را انجام داده است. آنها تحقیقاتی در ۳ مرحله انجام میدهند. در مرحله نخست پژوهشگران بررسی میکنند آیا بتن حاوی مواد مغناطیسی در آزمایشگاه کارآمد است یا خیر. سپس آنها این بتن را روی یک چهارم مایل از جاده آزمایش خواهند کرد.
کارآمدی قابلیت انتقال بی سیم بتن مذکور ۹۵ درصد ذکر شده است. همچنین استفاده از این محصول در جاده سازی هیچ هزینه اضافی در بر ندارد. در کنار این موارد شرکت آلمانی اعلام میکند لوحههای بتنی از این جنس را میتوان به طور محلی و تحت لیسانس شرکت ساخت.
مرحله سوم این پروژه بلندپروازانه به نظر میرسد. اداره حمل ونقل ایالت ایندیانا آمریکا قصد دارد ظرفیت بتن نوآورانه را برای شارژ کامیونهای سنگین در قدرت بالا (۲۰۰ کیلووات و بیشتر) آزمایش کند. اگر آزمایش استفاده از بتن در یک چهارم مایل از جاده موفقیت آمیز باشد، این وزارتخانه از فناوری در بخشی از شبکه حمل و نقل داخلی ایالت استفاده میکند.
تأمین شارژ برای کامیونهای بزرگ از جاده و بدون آلودگی محیط زیست یک دستاورد مهم به حساب میآید.
شاید بدانید سیتروئن دیاس یکی از زیباترین و جذابترین اتومبیلهای ساخت بشر در کل تاریخ محسوب میشود. این خودروی خاص که بین سالهای ۱۹۵۵ الی ۱۹۷۵ روی خط تولید قرار داشت، از نظر تکنولوژی و تجهیزات به کار رفته نیز پیشرو بود و به لطف سیستم تعلیق هیدروپنوماتیک میتوانست همانند زانتیا روی سه چرخ خود حرکت کند.
مدلی که الکتروژنیک پروژه خود را روی آن اجرا کرده، در اواخر سال ۱۹۷۱ تولید شده و حالا با نام DS EV Electronique شناخته میشود. در نمای بیرونی تغییرات قابل ذکری به چشم نمیخورد و به نظر میرسد که همه چیز دستنخورده باقی مانده است. البته اگر بخواهیم دقیقتر باشیم، باید بگوییم خبری از اگزوز در قسمت عقب نیست! در داخل کابین نیز وضعیت کمابیش به همین منوال بوده و روکشهای چرمی و غربیلک فرمان منحصر بفرد متعلق به سال ۱۹۷۱ هستند.
اما در بخش پیشرانه یک انقلاب بزرگ رخ داده و موتور ۲ لیتری چهار سیلندر بنزینی با موتور برقی Hyper9 جایگزین شده است. این موتور توانایی تولید ۱۲۰ اسب بخار قدرت و ۲۳۵ نیوتن متر گشتاور را دارد و با همکاری گیربکس دستی چرخهای محور جلو را به حرکت وادار میکند.
انرژی مورد نیاز DS EV Electronique توسط پک باتری ۴۸.۵ کیلووات ساعتی تامین میشود. به گفته الکتروژنیک با اتکا به این پک امکان پیمایش ۱۴۰ مایل یا ۲۲۵ کیلومتر مسافت وجود دارد. این پک از سرعت شارژ ۲۹ کیلوواتی پشتیبانی میکند و در عرض تقریبا ۲ ساعت پر میشود که برای یک خودروی کلاسیک برقی رقمی مناسب است.
برای افرادی که دنبال برد حرکتی بیشتر هستند، الکتروژنیک پک باتری حجیمتری را در نظر گرفته است. این پک در صورت پر بودن برای پیمایش ۲۰۰ مایل یا ۳۲۲ کیلومتر مسافت کفایت میکند.
همانطور که در بالا نیز اشاره کردیم، سیستم تعلیق هیدروپنوماتیک و هندلینگ مثالزدنی از ویژگیهای جذاب دی اس بود. با وجود حذف موتور بنزینی، الکتروژنیک موفق شده با نصب پمپهای بیصدای برقی این ویژگی را حفظ کند.
آنطور که استیو دراموند مدیر و همبنیانگذار الکتروژنیک گفته هدف از تبدیل DS کلاسیک به خودرویی برقی ارتقای خصوصیات آن است. وی اعتقاد دارد تجهیز این خودرو به پیشرانه الکتریکی با روح سواری نرم و پر از آرامش آن کاملا در تطابق بوده و بر نقاط قوت آن میافزاید. شایان ذکر است الکتروژنیک پیش از سیتروئن دی اس، چند خودروی دیگر را به پیشرانه برقی مجهز کرده که از جمله آنها باید به جگوار E تایپ، ترایومف استگ، مورگان ۴/۴، هادسون کومودور، فولکس واگن بیتل و رولزرویس سیلور شَدو اشاره نمود.